sevgili okurlarım.
"az" ama "öz"lerim. sizi çok özleyeceğim.
kül kül edecek ayzılarım dolu defterlerimde fakat buraya yazmayacağım uzunca bir süre sanırım.
çalınmasından korkuyorum.
belki ilerde
umarım yakın gelecekte bir kitap çıkartırsak
yeniden sizlerle buluşmak en büyük dileğim
dertleştiğim, bu blog sayesinde hayatıma değen herkese teşekkür ediyorum.
mesajlarınız, çok motive edici.
bu blogu açtığımda böyle bir şey beklemiyordum
son birkaç satır ile (en azından dayanabileceğim süre zarfı için) veda edeyim;
...Döndü ve canımı yakacak kelimeler arasından özenle seçmiş gibi saldı dudaklaırndan heceleri
"Üzgünüm sana bunları yaşatmamalıydım. Bir başkası bana bunları yaşattığından tüm bu olanlar."
Canımın acısının canı yanmıştı.
Ve ben bir kez de onun için yaktım canımı.
...
...
...
yazacağım yazıyı sevdiğime değil, onun sevdiğine adıyorum.
aşkımı, kendi aşkına emanet ediyorum.
sen ona kendi sevdiğin adammış gibi iyi bak olur mu?
onu seviyorum.
