^^

20 Eylül 2015 Pazar

kelimeleri kanatmak



belirsizlik burgusuyla şekillenmiş kefeni 
ve yıllar öncesinde çürümeye başlayan yüreği vardı 
sözleri 
ağzında cam kırıkları var gibi çıkıyordu 
her kelime dilini kanatırcasına 
                            kanatırcasına 
                               kanatırcasına... 
ölümü, 
yok oluşuna kadar yüzlerce kez tekrarlanan 
ve bu satırları yazan 
daha 18 yaşındaki bir kız! 
bir edebiyat dersinde edebiyat yapmaya çalışan 
gözleri kanlanmış, morarmış 
hayattan hiç umudu kalmamış 

ruhu bedenine alabildiğince büyük 
olabildiğince olgun 
dayanabildiğince yorgun... 
bedeni, yıllarca olabildiğince büyümüş 
ruhuna oranla çocuk. 
kolları, ruhuyla yaşıt bedeni arzuluyor, 
yıkık bir gemi gibi , 
sığınmak için limanına 

ölümü, yok oluşuna kadar yüzlerce kez tekrarlanan 
ve bu satırları yazan , 
daha 18 yaşındaki bir kız! 
kendi cenazesini çıkartacak gibi bu şiirden 
morarmış gözlerini kapamış 
kurumuş dudakları kavuşmuş 
aklı uyuşmuş 
çürümüş yüreği 
belirsizlik burgusuyla şekillenmiş kefeni

20.09.15

merhabalar
benim bırakmama rağmen beni bırakmayanlar
yapamadım bak, geri döndüm. 
içimdeki acıları yazamadıkça daha da çok yaşıyormuş insan.
ben de gittim kağıda deftere yazdım.
yetmedi sözlüğe , duvarlara, günlüğe.
elinizde büyüdüm.
baya büyüdüm.
sanki fazla büyüdüm, bedenim aynı kaldı,
nerden baksan
genç bir bedene sıkışıp kalmış 
huysuz bir ihtiyardan farklı değil hislerim

ben gidişlere de terk edilmişliklere de alışığım da, 
bu sefer haksızım.
affedin beni.