babam...

Babam...
Üzerimde sayısız emeği geçen, yaptığım her şeye rağmen beni seven adam. Adam gibi adam! Birbirimize çok sinirlenebiliriz elbet ama her zaman birbirizi anlarız biz. Ve o hiç bir zaman sebepsizce ceza vermedi bana, kızmadı, bağırmadı!
Babam, beni dünyaya hazırlayan en önemli faktör, ilk ve son gerçekçiliği gösteren insan.
O herzaman haklıydı sebepsizce. Boku yiyen ben olurdum. Sonra onu üzerdim. O anlardı. Bana kızardı, bağırırdı falan ama içten içe ağlayabildiğini görebiliyordum ben gözlerinden.
Babam...
Babamın bunu okumayacağını bildiğimden yazıyorum bu satırları. Eğer bunları okuyacağını bilsem yazmam. Okursa, yalakalık olur bu. Babam; yalakalığı hiç sevmez.
Babam, ağlayan insanları, yalan söyleyenleri de sevmez. Özellikle de beni bu durumlarda sevmez. Kim yalancı bir insanı sevebilir ki!
Babam bazen bu durumlarda bile sevebilir derinlerinde. 
Ağlamama dayanamaz. Beni omuzlarından tutup göğsüne yaslardı. Zaten ben de fazla ciddi olamaz çabuk susar ve gülerdim.
Babam, beni en iyi tanıyan insan. Her zaman, her durumda...
Babam, en fedakar insan... Onca zor durumu arasında bizim için adeta savaştı diyebilirim!
Babam, gerçekçidir. Hiç birimizi, kendini boş hayallere sürüklemeye bırakmaz. Acı çekmememizi isteyen ilk insandır o çünkü. Bazen can yakıcı olacak kadar gerçekçidir. Sinir bozacak kadar... Bu konuda ona çekmişim ama bendeki olay terzinin söküğü misali...
Sadece gerçekçilik konusunda mı çekmişim babama? yoo, hayır bayım. Ben kan grubuma kadar babama çekmişim. Tek farkımız, cinsiyetlerimiz. O kadar benziyorum ki ona, iliklerime kadar. Attığım adımdan, aldığım nefesten , yutkunmama kadar. İliklerime kadar babamım ben!
Babamı çok kırdım. Babamı çok üzdüm. Söz verdim sözümde durmadım ve onu sayısız hayal kırıklığına uğradım. Allah belamı vermesin benim, kıracak adam mı lan benim babam! Bunları hak edecek adam mı?!
Babam, gördüğüm en iyi insan... Bunlara rağmen, bana benim kendime ettiğim lanetlerden birini bile etmedi. Beddua okumadı.
Babam, karşısında baş eğmemi de istemedi en nihayetinde. Bu durumda olmamayı belki de en çok o istemedi.
Babam...
Üzerimde sayısız emeği geçen, yaptığım her şeye rağmen beni seven adam. Adam gibi adam!