"ÇIT"

 

Çıtını çıkarma!

Amma konuştun bu sabah!

Dır dır dır dır...

Kulaklarım acıyor..

Kulaklarım sesinle doldu.

Kahkahaların, kıkırdamaların,

gereksiz konuşmalarınla...

Mutluluk veriyor bazen insana

ama, ne yalan söyleyeyim;

sinir bozucu bir sesin var.

Kulaklarım sesinle doldu.

Bağırışların..Azarlamaların..

Tüm öfkeni kusmuş gibi.

Sinirli bakışlarında konuşuyor sanki.

Kulaklarım sesinle doldu.

Hıçkırıkların, nefes alıp verişin,

Delicesine çığlık atmamak için, kendini tutuşun.

Ağlarken bile;

bir başkasın sen.

Kulaklarımı sesinle doldurdun.

Çığlıkların, yardım çağrıların, korkuların, pişmanlıkların..

Kıvranıyorsun bitanem.

Acınası bu halin.

Kalk yerlerden, sürünüyorsun!

Sudan çıkmış balığa döndün.

Kalk ve kendine gel artık.

Sessizliğin kulaklarımı tırmalıyor.

Öyle sessizsin ki bu akşam...

Ölüm sessizliği sarmış dört bir yanını.

Fırtına öncesi sessizlik değil bu!

Gerçek sessizliğinin öncesi oluşan fırtınan..

Adımı fısıldıyorsun arada bir ama

ben duymayayım diye uğraşıyorsun hayatım;

biliyorum.

Ses çıkar biraz.

Böyle olmaz.

Alışık falan da değilim bu haline.

Gevezeydin sen.

Olmadık yerde konuşur,

Olmadık zamanda kahkaha patlatır dururdun.

O sinir bozucu sesinle,

tüm gün başımın etini yerdin!

Ses çıkar yalvarırım.

Susma böyle.

Bağır, çağır,kır, patlat!

Ama yeter ki susma..

Susma!

Orada olduğunu bilmem için tek bir

"Çıt"

çıkar.